του. Προκλητικότατα στέκεται μπροστά από έναν τεράστιο αλυτρωτικό χάρτη της λεγόμενης "Μεγάλης Μακεδονίας".
Να το ξαναπούμε...Εν ενεργεία Πρέσβης γειτονικού κράτους φωτογραφίζεται προκλητικότατα μπροστά από χάρτη που στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας του Ελληνικού κράτους, αλλά και άλλων γειτονικών χωρών.
Η ενέργεια του Σκοπιανού διπλωμάτη εμφανώς αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των διεθνών κανόνων που διέπουν τις διπλωματικές σχέσεις. Παράλληλα παραβιάζει επίσημες διεθνείς συμφωνίες και δεσμεύσεις της χώρας που ο ίδιος εκπροσωπεί.
Σε μια σοβαρή χώρα, το ζήτημα θα είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις. Το ΥΠΕΞ θα είχε προβεί άμεσα και δυναμικά σε επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας όπως οφείλει πάντα να κάνει σε παρόμοιες περιπτώσεις. Και οι πλέον δύσπιστοι στο εξωτερικό, θα είχαν αντιληφθεί πλέον με τι σούργελα έχουμε μπλέξει στα βόρεια σύνορα μας.
Στην Ελλάδα είναι ένα ακόμη Σάββατο...
Μια κυβέρνηση οφείλει να καταγγέλει τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες (πχ Σκοπιανός πρέσβης στον Καναδά, μνημεία με αλυτρωτικούς χάρτες, κτλπ). Όμως αυτό οφείλει να το πράττει ΑΜΕΣΩΣ, χωρίς χρονοτριβή και σίγουρα ΟΧΙ αφού περάσουν μήνες ή και χρόνια.
Γι' αυτό άλλωστε η σκοπιανή κυβέρνηση πριν λίγο καιρό, δεν έχασε καθόλου χρόνο και απέστειλε νότες διαμαρτυρίας στις Ελληνικές αρχές, για τα τραγούδια των ΕΔ και την επικόλληση αυτοκόλλητων σε οχήματα.
Αυτό που γίνεται από την πλευρά της Ελλάδας "η σιωπή της στις προκλήσεις αυτού του ψευδοκράτους" δεν είναι απλά ένα αποτέλεσμα αδυναμίας ή κακού χειρισμού....είναι προδοσία !!!
Τι μας διδάσκει η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης από το 2011
Για να αντιληφθούμε τις καταστροφικές συνέπειες της ολιγωρίας των Ελληνικών κυβερνήσεων αναφορικά με την καταγγελία των συνεχών παραβιάσεων από τα Σκόπια, ας εξετάσουμε μια παράμετρο της απόφασης του Διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης.
Στην υπερασπιστική της γραμμή τότε, η ελληνική πλευρά ισχυρίστηκε πως τα Σκόπια, έκαναν αρκετές φορές χρήση του συμβόλου της Βεργίνας μετά από την έναρξη ισχύος της Ενδιάμεσης Συμφωνίας,
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αφού εξέτασε τις περιπτώσεις που κατονόμασε η Ελληνική πλευρά, σημείωσε πως αυτές οι περιπτώσεις, αφενός αφορούν ενέργειες ιδιωτών, αφετέρου τα παράπονα αναφορικά με τις περιπτώσεις αυτές κοινοποιήθηκαν στη κυβέρνηση των Σκοπίων ΜΕΤΑ την Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, το 2008. Το Δικαστήριο κατέληξε πως υπήρξε μόνο μια περίπτωση παραβίασης εκ μέρους των Σκοπίων της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 7, το έτος 2004.
Εδώ αξίζει να παρατηρηθεί το γεγονός ότι η Ελληνική Κυβέρνηση εξέφρασε παράπονα προς την αντίστοιχη των Σκοπίων, ΜΕΤΑ τη Σύνοδο Κορυφής του 2008, αν και οι περιπτώσεις χρήσης του απαγορευμένου συμβόλου έλαβαν χώρα ΜΗΝΕΣ Η ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗ (τη Σύνοδο Κορυφής).
Η απόφαση του ΔΔΧ καταδεικνύει το μόνιμο πρόβλημα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΚΑΝ ΑΜΕΣΑ (και συνεχίζουν να το κάνουν ακόμη και σήμερα) για όλες αυτές τις προκλητικές και έκνομες ενέργειες - είτε ιδιωτών, είτε των σκοπιανών αρχών - και κυρίως ΔΕΝ έχουν καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία.
Με λίγα λόγια, τι μας διδάσκει η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Ότι οι Ελληνικές Αρχές δεν εξέφρασαν άμεσα κάποια αντίδραση προς την σκοπιανή κυβέρνηση, στοιχείο το οποίο χρησιμοποιήθηκε από το Δικαστήριο για να ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ με αυτές τις κατηγορίες, κατηγορίες οι οποίες υπό διαφορετική περίπτωση, θα μπορούσαν να καταδείξουν την διαρκή παραβατική συμπεριφορά της σκοπιανής κυβέρνησης.
Το αν αυτή η συνεχή ολιγωρία από τις ελληνικές κυβερνήσεις, οφείλεται σε αβλεψία ή σκοπιμότητα, το αφήνω σε εσάς να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου