Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Η μυστήρια μελαχροινή αλληλέγγυα...

Και ο σύζυγος το μαθαίνει πάντα τελευταίος. Είτε είναι Ολλανδός, είτε είναι Έλληνας ή Πακιστανός. Τι να λέμε τώρα...
Εντάξει, το κορίτσι θέλει να τινάζει την αχλαδιά συνεχώς. Είτε έχει άγουρα αχλάδια είτε
ώριμα. Ειδικά όμως με τα άγουρα έχει ένα θέμα....
Της αρέσουν ρε παιδί μου. Πολύ. Κια μάλιστα θέλει να τα μασάει δυο δυο. Κι ας τρέχει αίμα απο τα ούλα της όταν βυθίζει τα δόντια της στην άγουρη σάρκα του αχλαδιού.
Ειδικά αν είναι Πακιστανικής ποικιλίας το αχλάδι, ακόμη καλύτερα!
Μιλάμε για πολύ δάγκωμα λέμε. Πολύ...
Αχ βρε σύζυγε ...Ολλανδέ, Έλληνα....Πακιστανέ!
Και να έπαιρνε και κανένα ευρώ η κοπέλα...
Τίποτε λέμε! Τα ευρώ τα πήρε εκείνο το γάρτικο το κορίτσι που πουλούσε ανθρωπισμό και στοργή.
Ενώ η φίλη μας, προσέφερε το κορμί της ...θυσία στο βωμό της ηδονής.
τζάμπα μιλάμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου