ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ......

Ο Μήτσος είχε το σπίτι του πάνω από το εστιατόριο του,
 με μόνη παρέα το αγαπημένο του ζώο. Ένα σκύλο που τον ονόμαζε Σταύρο. Μια μέρα, δυστυχώς,
ο Σταύρος ψόφησε και ο Μήτσος πήγε στην ενορία της γειτονιάς του και ρώτησε τον παπά: -Πάτερ, ο σκύλος μου ο Σταύρος πέθανε. Μπορείς να του κάνεις ένα τρισάγιο σε παρακαλώ για το φτωχό ζωάκι μου, γιατί τον είχα σαν γιo μου; Ο πατήρ Νικόλαος κούνησε το κεφάλι του και είπε: - Φοβούμαι πως όχι τέκνον μου. Δεν μπορούμε να κάνουμε θρησκευτικές τελετές για ζώα στην εκκλησιά μας. Από ότι ξέρω όμως, υπάρχει μια αγγλική εκκλησία στο κέντρο. Ο θεός ξέρει τι πιστεύουν αυτοί… Ίσως κάνουν κάτι αυτοί για το σκύλο σου… Και ο Μήτσος του λέει : -Πάω αμέσως πάτερ. Νομίζεις πως 5.000€ θα είναι αρκετά σαν προσφορά για τις υπηρεσίες τους; Και τότε ο Πατήρ Νικόλαος αναφώνησε: -Κύριε Ελέησον! Βρε Μήτσο γιατί δε μου λες πως ο σκύλος σου είναι Έλληνας Ορθόδοξος;