Μάθε κάτι ουσιαστικό για την Ημέρα της Γυναίκας

Επειδή τα πράγματα τείνουν να ξεφύγουν και να «καταντήσει» ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας κάτι σαν την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, να ξεκαθαρίσουμε πρώτα-πρώτα τι εορτάζεται πραγματικά στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας
στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Πολλές από τις γυναίκες τη σημερινή ημέρα την εορτάζουν κανονίζοντας έξοδο με τις φίλες τους ή με τις γυναίκες τις οικογένειάς τους για να περάσουν καλά και να διασκεδάσουν. Δεν τις κατηγορώ, γιατί κανείς δεν έχει ασχοληθεί να μιλήσει για τη σημερινή ημέρα, με αποτέλεσμα και σε αυτή τη γιορτή να κυριαρχούν τα στερεότυπα και τα κατάλοιπα μιας ανδροκρατούμενης εποχής εν έτει 2016.
Σε άλλες χώρες, ωστόσο, η αρχική παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητα των γυναικών.
Οι πολιτικοί συμβολισμοί της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας είναι ιδιαίτερα σημαντικοί σε χώρες όπου η ανισότητα και οι διακρίσεις κατά των γυναικών θεωρούνται φυσιολογικές.
Στην Ινδία, οι διακρίσεις αυτές ξεκινούν πριν καν από τη γέννηση, αφού υπολογίζεται ότι ένα κορίτσι χάνεται κάθε λεπτό από έκτρωση, καθώς ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας θεωρούν τα κορίτσια βάρος.
Σε χώρες όπως η Κένυα, η Σομαλία και η Αίγυπτος κορίτσια συνήθως 5 με 15 ετών υπόκεινται σε κλειτοριδεκτομή.
Τη σημερινή ημέρα αν είσαι γυναίκα ή αν σέβεσαι αυτό που θα πει γυναίκα, κάνε κάτι ουσιαστικό. Δεν είναι κάτι ουτοπικό ούτε συμβαίνει μακριά από την πόρτα του σπιτιού σου. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες κακοποιούνται, υπάρχουν γυναίκες που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, υπάρχουν γυναίκες που ζουν με τον φόβο, υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν «φωνή».
Υπάρχουν γυναίκες για τις οποίες η ισότητα ή τα δικαιώματα είναι μόνο λέξεις. To 2015 οι στατιστικές αναφέρουν ότι μία στις τρεις γυναίκες έχει πέσει θύμα κακοποίησης: Βία σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική στο σπίτι και στην εργασία, διακρίσεις και άνιση μεταχείριση αγγίζουν γυναίκες κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης, Ελληνίδες και μετανάστριες, οι οποίες φοβούνται, υπομένουν και ελπίζουν, τις περισσότερες φορές σιωπηρά.
Γυναίκες που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις όπως μετανάστριες ή γυναίκες με αναπηρία ή αιτούσες άσυλο.