Ρε πως μεγαλώνουν έτσι γρήγορα τα πιπίνια στο Κιλκίς....

Η ιστορία - αληθινή γιατί την έζησα έτσι - και συνέβη ....ξαφνικά: Έχει ξεκινήσει πάλι η καραντίνα.... Εδώ στο Κιλκίς τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά απ ότι στις μεγάλες πόλεις, αλλά και πάλι, έχουμε μπει όλοι σε ενα πολύ μουντο μουντ.... η μόνη διέξοδος είναι για τους νέους και τις νέες να μαζεύονται σε σπίτια, να αράζουν, και να την περνάνε πολύ σε φάση κρεπαλη και αραλικι.... 

Κάπως ετσι λοιπον, την προηγούμενη εβδομάδα ειχαν αραξει τα αγόρια σπίτι μας και είχαν καλέσει την παρέα τους ...3-4 μαντράχαλοι απο 17 έως 22  (εγω ο μεγαλυτερος ως πατέρας στην απομόνωση στα επάνω δωμάτια)....μουσική, πιτόγυρα, μπύρες, πίτσα και PS4 και γαρα να γυριζουν δεξια κι αριστερά.... Και σκάει μύτη αυτή...... ενα μωρακι, μολις ειχε 20αρίσει.... απο τα πιο αθώα κοριτσάκια που εχω γνωίισει ποτέ μου, και στην εμφάνιση και στον χαρακτήρα.... η τουλάχιστον ετσι νόμιζα μέχρι εκεινη τη μέρα..... το μικρό, κόρη του φίλου μου, γνωριζω και τ αδερφια της, τη μητερα της και και ..  την θυμομουν μικρή ρε παιδιά, αλλα τη θυμομουν ως ενα κοριτσακι 14-15 χρονων τοτε, πολυ ντροπαλό, πολυ ευγενικο, και που ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ δεν επαιζε να το δω σαν "κατι αλλο" αφού έκανε παρέα με τον μεγάλο μου γιο.

Και σκάει μύτη, με το ιδιο αθώο μουτράκι, βλέμμα, και χαμόγελο, εγώ να έχω παραλύσει όταν το είδα - έβρισκα συνεχώς αφορμή να βρίσκομαι στο σαλόνι, τη μια να καθαρίζω τις σταχτοθήκες, την άλλη να πληρώνω τους ντιλιβεράδες - α ξέχασα να σας πω ότι έχω άριστη φιλική σχέση με τα παιδιά μου και τα λέμε όλα μεταξύ μας- και εντελώς ξαφνικά εχει απλωσει τα πόδια της πανω στο τραπεζι κάθεται μαζί με τον μεγάλο μου γιο κι εχει κολλησει κι ενα γάρο, και πατάει κατι ντουμανιές σα τον Snoop Dog.... 

Σε κάποια φάση, πάνω στο πήγαινε έλα που γινότανε μέσα στο σπίτι, κάθεται στον καναπέ δίπλα μου, και ακουμπάει τα πόδια της πάνω στα δικά μου...κι έχω νιώσει ακριβώς όπως ο Ρόαντράνερ που σκάει στα βράχια κάνοντας αποτυχημένη προσπάθεια να πιάσει το Κογιότ, ενώ αυτή ήταν στο πολύ χαλαρό και άνετο.... έλα όμως που άγιος να ήμουν θα κολαζόμουν και ο μικρός δεν ήθελε και πολύ για να μου σηκωθεί! 

Προσπάθησα αρκετή ώρα και με μεγάλη επιτυχία να το κρύψω.... μέχρι τη στιγμή που άθελα της η όχι, δε ξέρω, με ακούμπησε φευγαλεα με το πόδι της...... εκεί μου έγινε κάγκελο, και το κατάλαβε αμέσως! Ντράπηκα το ομολογώ και σκάλωσα, έλεγα πως θα με ξεφωνίσει, οτι θα γίνω ρεζίλι.... αλλά αυτή έβαλε τα γέλια! 

Με κοίταζε και γέλαγε με θράσος!!!  Οι αλλοι την ειχαν πιάσει στο δούλεμα, μαζί και ο γιος μου επειδή νόμιζαν οτι γελάει μόνη της στα καλά καθούμενα..... που να ήξεραν....... 

Πιάνει στα χέρια της το χειρηστήριο του ps4 και μου λεει, ελα να παίξουμε tekken!

 Και ξεκινάει και  παίζουμε, και να μου τρίβεται συνέχεια με το πόδι της, όλη την ώρα!!! 

Δε σταύρωσα νίκη όπως ήταν φυσικό........ 

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: 

Δεν θα παίζεται ποτέ ps4 με πιπίνια αν είστε άνω των 40 γιατί δεν θα σταυρώσετε νίκη!

Υ.Γ.

Σιγά μη σας γράψω τη συνέχεια....

(επιστρέφω με Γεωπόνο)