Να είναι άραγε ο μισθός; Η συμμετοχή στα κοινά; Η προβολή; Γιατί κάθε 4 χρόνια… γεμίζουμε δημοτικούς συμβούλους;
Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν, ο προεκλογικός αγώνας έχει εδώ και καιρό ξεκινήσει και οι δημοτικοί σύμβουλοι βρίσκονται παντού. Κυριολεκτικά. Όλοι έχουμε κάποιον γνωστό που
"κατεβαίνει", κάποιο φίλο ή κάποιο φίλο/η φίλου. Και αν δεν έχουμε, σίγουρα θα βρούμε σκρολάροντας στο feed του Facebook.
Βάσει νόμου, ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος υποχρεούται να κατεβάσει ψηφοδέλτιο με υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους τουλάχιστον ίσους σε αριθμό με τον αριθμό των εδρών του δημοτικού συμβουλίου, με προσαύξηση έως και 50%. Επομένως σε έναν δήμο με 33 έδρες, οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του κάθε συνδυασμού μπορούν να είναι από 33 μέχρι 50.
Από αυτούς, επίσης βάσει του (νέου) νόμου, θα πρέπει να ισχύει ποσόστωση 40% για το γυναικείο φύλο, κάτι που εξηγεί τον λόγο για τον οποίο φέτος βλέπουμε περισσότερες γυναίκες υποψηφίους συγκριτικά με άλλα έτη.
Τι ωθεί κάποιον να γίνει δημοτικός σύμβουλος;
Αρχικά να πούμε πως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να θέσεις υποψηφιότητα. Βρίσκεις τον συνδυασμό που σε ενδιαφέρει και ζητάς να προστεθείς σε αυτόν ή σε προσεγγίζει ο εκάστοτε συνδυασμός. Από εκεί και πέρα η διαδικασία είναι ιδιαίτερα απλή και περιλαμβάνει την συμπλήρωση μιας αίτησης και την αγορά ενός παραβόλου 50€ το οποίο κατατίθεται στο πρωτοδικείο από τον υπεύθυνο του συνδυασμού.
Αν πάλι ρωτήσουμε κάποιον «εσύ, γιατί κατεβαίνεις;», το πρώτο που θα μας πει είναι «γιατί ενδιαφέρομαι για τον δήμο». Και σε μεγάλο βαθμό θα το εννοεί, δεν είναι λίγοι οι δημότες που ενδιαφέρονται για τα κοινά και θέλουν να κάνουν κάτι για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής στην περιοχή τους.
Κάποιοι άλλοι μπορεί να το θεωρούν ως ένα πρώτο σκαλοπάτι για να αναδειχθούν στην πολιτική, ιδιαίτερα σε μεγάλους δήμους, ενώ άλλοι το κάνουν επειδή πιθανώς θέλουν να διοικήσουν τον δήμο και να αμειφθούν.
Πόσα λεφτά παίρνουν οι δημοτικοί σύμβουλοι;
Οι απολαβές πάντως ενός εκλεγμένου δημοτικού συμβούλου δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «αστρονομικές».
Για την ακρίβεια παίρνουν μια αποζημίωση ανά συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στο οποίο συμμετέχουν, της τάξης των 50-80€. Τα «καλά» λεφτά, όπως θα περίμενε κανείς, είναι στις θέσεις του δημάρχου (προφανώς) και του αντιδημάρχου ή αντιδημάρχων που θα οριστούν μετά την εκλογή του συνδυασμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι βάσει του νέου νόμου ο δήμαρχος μπορεί να ορίσει αντιδημάρχους και από την αντιπολίτευση – δηλαδή από κάποιον συνδυασμό ο οποίος δεν βγήκε, κάτι που δεν ίσχυε με τον παρελθόντα νόμο. Στον Δήμο Αθηναίων για παράδειγμα, ο αντιδήμαρχος αμείβεται με περίπου 2.000€ τον μήνα ενώ ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου με περίπου 900€.
Τα κακώς κείμενα
Σε αρκετές περιπτώσεις οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν υπολογίζονται ως άτομα και ως προσφορά, αλλά ως ψήφοι. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι μπορεί να μην επενδύουν τόσο στις δυνατότητές τους, όσο στην ικανότητά τους να πάρουν ψήφους τους οποίους «διοχετεύουν» στον συνδυασμό. Άλλωστε στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι υποψήφιοι δήμαρχοι ξέρουν από πριν, και έχουν φτιάξει τον «πυρήνα» τον συμβούλων με τους οποίους θα συνεργαστούν.
Και μπορεί οι οικονομικές απολαβές για μια «απλή» συμμετοχή σε δημοτικό συμβούλιο να είναι όπως αναφέραμε πιο πάνω σχετικά μικρές, όμως το… μακελειό γίνεται στην ανάθεση προέδρου και αντιπροέδρου για τις δημοτικές επιτροπές. Οι ηγετικές θέσεις στις επιτροπές αυτές σύμφωνα με τις… κακές γλώσσες απολαμβάνουν προνόμια κάτω από το τραπέζι, αφού έχουν τον πλήρη έλεγχο στην ανάθεση έργων σε θέματα καθαριότητας, εορταστικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου