Όπως κάθε καθως...πρέπει -σταν έχει τον φύλαρχό του, που στην περίπτωση του πρώην
διοικητή ασφαλείας Κιλκίς - και χωρίς κάποιο πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ έστω- η σκούφια του κρατούσε από μη αστικό περιβάλλον, μάλλον μπασκλασάτο της περιοχής των τσικουτάδικων του Νέου Αγιονερίου.
Ο Δημητράκης έγινε η πεπσικόλα του Κιλκίς, αφού ο Βαγγέλας με το κασκόλ πρόλαβε το ρόλο της κοκακόλα, ύστερα από... μειοδοτικό διαγωνισμό που έγινε στο γαλάζιο χωριό.
Με ένα εσώρουχο και μερικούς διαδρομιστές, ξεμπάρκαρε στο Κιλκίς ξαφνικά.
Έφερε μαζί του ένα σωρό καθρεφτάκια και χάντρες που είχαν άϋλη μορφή: “Πύρινους” λόγους κατά της λαμογιάς και της αδράνειας των προηγούμενων ετών. Κι αυτός παρέλαβε είπε …καμμένη γη.
Η “εποχή Σισμανίδη” θα μείνει στην ιστορία του Κιλκίς ως η χρονική περίοδος που η δημοτική σκηνή κατακλύστηκε από “νάνους” που ανέλαβαν να παίξουν ρόλους “σεντόνια” χωρίς να γνωρίζουν ούτε το… “Πι πι το παπί”.
Ποτέ ξανά στην ιστορία της αυτοδιοίκησης στο Κιλκίς, δεν εμφανίστηκαν τόσοι άχρηστοι, ανίκανοι και εγωπαθείς.
Όσα ποδάρια και να’ σπαγε ο διάολος, δεν θα ταν δυνατόν να γίνει σε τόσο μικρό χώρο μια τόσο μεγάλη σύναξη από αεριτζήδες πολιτικάντηδες.
Η αισθητική των προτύπων του δημάρχου συμπυκνώνεται στο “μπινελίκι”, στα ουίσκια στο καφέ του Μάκαλη και στο ''εγώ είμαι ο δήμος''!
Η “αυλή” του Σισμανίδη ήταν πολυεπίπεδη.
Για συνεργάτες επέλεξε κάτι αμέμπτου ήθους και εγνωσμένης ακεραιότητος τύπους που έκαναν καριέρα στο Κιλκίς ως ...κονφερασιέ πολιτιστικών δρόμενων και πιο πριν ως διπλωματούχοι ….διπλωμάτων!
Κι έτσι επειδής απέναντι ήταν ο γνωστός εις το Κιλκίς και τους κατοίκους του για το επίσης πεντακάθαρον ήθος του, ο εκδότης - επιχειρηματίας γενικών καθηκόντων Παύλος Τονικίδης, βρέθηκαν να μας διοικούν κάτι βραδύνοες τύποι με το μισό ημισφαίριο καμμένο και το άλλο μισό να ρετάρει αστυνομικά και ασφαλίτικα...
Κι επειδή πρώτη φορά στη ζωή τους είδαν αβαλσάμωτο αστακό και ξιφία στο τραπέζι τους, αποφάσισαν πως πρέπει να συνεχίσουν οι Κιλκισιώτες να έχουν δήμαρχο από την περιοχή της φυλής τους!
Για να συνεχίσουν την θαυμάσια μέχρι σήμερα οικονομική και πολιτισμική διαχείριση του δήμου.
Ίσως η πιό ουδέτερη γκρίζα περίοδος που έζησαν οι κάτοικοι του Κιλκίς.
Η τετραετία των απέραντων αποσιωποιητικών…
Ο κονφερανσιέ και ο αποτυχών δημοτικός σύμβουλος Κρουσσίων, έγιναν το πρότυπο της επιτυχίας, ενώ οι ελάχιστες φωνές της λογικής παραμερίστηκαν βάναυσα από τον δήμαρχο.
Τα παρατράγουδα της Πάνιας ωχριούν εμπρός στα τυπάκια που βρέθηκαν στο προσκήνιο διαχειριζόμενα το δήμο Κιλκίς.
Γεμίσαμε από “ευαίσθητους” και από “πετυχημένους”.
Κι αναρωτιόμαστε… Αυτό είναι το Κιλκίς που θέλουμε;
Θέλουμε νέους Άκηδες; νέους τσαντάκηδες; νέες Μπούλες - που τώρα ξαναθυμήθηκαν το Κιλκίς και ήρθαν να σώσουν τους ιθαγενείς ξανά - και νέους Βαγγέληδες;
Με το κυάλι ψάχνεις να βρεις ένα ισορροπημένο άτομο στην κάστα τους. Και όλοι τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ για τα κοινά.
Η οργή είναι παντού, πίσω από κάθε γωνιά, σε κάθε στενό υπάρχουν παντού Κιλκισιώτες έτοιμοι να ….δείξουν την αγάπη τους στα αυτοδιοικητικά αποτυπώματα.
Κάποιοι το συνειδητοποίησαν κάποιοι όχι.
Κάποιοι άρχισαν να χάνουν τον έλεγχο των σωματικών τους υγρών στο άκουσμα των εκλογών που πλησιάζουν…
Να τους θυμίσουμε ότι το πρώτο που θέλουν οι Κιλκισιώτες, είναι να φύγουν αυτοί που διοικούν σήμερα το δήμο.
Και το αυτονόητο του Σισμανίδη - Τσαντάκη - Κυριακίδη - η διοίκηση Μπαλάσκα δηλαδή- και Τονικίδη - ο γνωστός είπαμε - δεν πείθει κανέναν Κιλκισιώτη ψηφοφόρο, που άρχισε να βλέπει καλύτερα από τώρα τον Δημήτρη Αγαθόπουλο. (Μόνος σου το ψηφοδέλτιο Δημήτρη, μην ανακατέψεις τη συμβία σου στην επιλογή προσώπων!!!)
Τι να κάνουμε δηλαδή;
Στους τυφλούς, ο μονόφθαλμος κερδίζει!
Πράσινος Στατίδης
Υ.Γ.
Α!…υπάρχει και ο επίσης γνωστός αντάρτης πατριδοπώλης, που σαν αντάρτης μας αρέσει, αλλά ας περιμένουμε, γιατί ο Γεωργαντάς είναι ακόμα Σαρακατσάνος. Αυτό δεν το άλλαξε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου