Ο Ιβάν, ο ΠΑΟΚ και η Αθήνα

Αν η Θεσσαλονίκη χρειάζεται έναν δυνατό ΠΑΟΚ που πατάει στα πόδια του και δεν αιθεροβατεί, η Αθήνα τον χρειάζεται διπλά. Έναν ΠΑΟΚ
που θα τραβήξει το ελληνικό ποδόσφαιρο μπροστά, θα το κάνει ισορροπημένο και θα περιορίσει τον υδροκεφαλισμό του. Ο ΠΑΟΚ που αναδύεται είναι μια ελπίδα. Αρκεί να κυριαρχήσει σωστά. Χωρίς αντιγραφές αρρωστημένων προτύπων στις μεθοδεύσεις, στην επικοινωνία, στη ρητορική, στη μεγαλοστομία. Και, ακόμα, χωρίς τα σημάδια αλαζονείας που έδειξε με την τωρινή επιτυχία του. Μια αλαζονεία που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο φάσμα ανθρώπων: από τον αρχηγό έως τους οπαδούς και από τους παράγοντες έως τον θεσσαλονικιώτικο Τύπο. Ο οποίος γίνεται σταυροφόρος της.. ΠΑΟΚοφροσύνης και μιλάει για «πανικό της Αθήνας», για «τα κέντρα εξουσίας της πρωτεύουσας», για τον «πόλεμο που άρχισαν στον ΠΑΟΚ», για τη «λύσσα των Αθηναίων», για τον «τρόμο στο άκουσμα του ονόματός του». Και όλα αυτά με εμμονή σε προαιώνιες αγκυλώσεις για το «αθηνοκεντρικό ποδόσφαιρο»..