Ομιλία του Γιώργου Φραγγίδη στην Κεντρική Επιτροπή του Πασοκ

Συντρόφισσες-οι Έχοντας ακόμα νωπό το σόκ από την εκλογή του Τράμπ στις ΗΠΑ και με δεδομένη πλέον την άνοδο του λαικισμού και των ακροδεξιών δυνάμεων σε όλη τη Δύση, είναι απαραίτητη η επαρκής ανάλυση από μέρους μας των νέων συνθηκών σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι τεκτονικές πλάκες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος μετακινούνται συμπαρασύροντας μαζί τους τα θύματα αυτών των αλλαγών. Αυτά τα θύματα είτε χάνουν το παρόν τους είτε αγωνιούν για το μέλλον τους και συντηρητικοποιούνται στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τουλάχιστον τα κεκτημένα. Αν δεν κατανοήσουμε το παγκόσμιο δέ θα κατανοήσουμε και τι συμβαίνει στη χώρα μας. Αυτοί οι πολίτες γυρνούν την πλάτη σε οτιδήποτε συνιστά ''το κεκτημένο που τους πρόδωσε'' και ψηφίζουν πια αυτό που φαντάζει ''αντισυστημικό''. Εμείς υπήρξαμε κεκτημένο και γι' αυτό περάσαμε στο πολιτικό περιθώριο. Οι κατηγορίες πολλές δίκαιες και άδικες. Για να βγούμε απο αυτό το πολιτικό περιθώριο θα χρειασθεί πολύ περισσότερη προσπάθεια και συθέμελες αλλαγές τόσο στην πολιτική μας ανάλυση, όσο στον πολιτικό μας λόγο, αλλα ακόμη και στη λειτουργία του ίδιου του κόμματος. Η χώρα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της. Η χρεοκοπημένη κυβέρνηση των Τσίπρα – Καμμένου-μια κυβέρνηση κράμα λαικισμού και εθνοσοσιαλισμού, βυθισμένη στις ιδεοληψίες της και στα κομματικά ρουσφέτια, έχει αποδείξει ότι δε μπορεί σε καμία περίπτωση να μας βγάλει από την κρίση. Και πλησιάζει η μέρα που αυτό που αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις, θα τους το πει και ο λαός. Να φύγουν! Τότε όμως θα προκύψει το εύλογο ερώτημα; Ποιος θα έρθει στη θέση τους; Η ΝΔ; Οι άνθρωποι και οι πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού; Οι συντηρητικές δυνάμεις που έχουν αποδείξει ότι δε μπορούν να φέρουν τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος; Ας μην κρυβόμαστε όμως πίσω από το δάχτυλο μας. Με ρωτούν οι παλιοί σύντροφοι από τη Βόρεια Ελλάδα- αυτοί που μας γύρισαν την πλάτη τα τελευταία χρόνια- και γιατί να εμπιστευτούμε πάλι το ΠΑΣΟΚ; Μάθατε από τα λάθη σας; Τι άλλαξε; Τι άλλαξε λοιπόν για να μην αισθανόμαστε ξανά ντροπή για το χώρο μας εξ' αιτίας τυχών επίορκων, λαθροεπιβατών της εξουσίας και άλλων βολεμένων; Τι θα εγγυάται τη συλλογική του υπόσταση σαν καινοτόμα και μεταρρυθμιστική δύναμη και όχι σαν χώρος όπου εξακολουθούν να υπάρχουν πόλοι εξουσίας, αλλά οτι είναι χώρος των ικανών, των νέων, των φερέγγυων προσώπων; Είναι αλήθεια σύντροφοι μέσα στην κρίση που παραλάβαμε και με τους συμβιβασμούς που κάναμε, απαρνηθήκαμε πολλές φορές και τις αξίες μας και την ταυτότητά μας και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Και αναρωτιέμαι τι πρέπει να τους απαντήσω; Μάθαμε από τα λάθη μας; Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον και με τα ερωτήματα που υπάρχουν εμείς τι κάνουμε συντρόφισσες και σύντροφοι; Η κεντροαριστερά, λένε κάποιοι, πέθανε. Ότι είναι καμμένος όρος. Κάποιοι επικοινωνιολόγοι απαγορεύουν και τη χρήση τη λέξης. Ας το δεχθώ. Σημασία άλλωστε δεν έχουν οι ταμπέλες, σημασία έχει τι και ποιούς εκπροσωπούμε. Σημασία έχει να τολμήσουμε στο ΠΑΣΟΚ την πολιτική, ιδεολογική και κοινωνική του ανανέωση, αφήνοντας πίσω παλιές συνήθειες που εμποδίζουν και την ελπίδα να γεννηθεί και τις νέες αναζητήσεις για το μέλλον και την ισχυρή επιθυμία για το νέο ξεκίνημα. Να προσπαθήσουμε μακριά απο ηγεμονισμούς και παιχνίδια εξουσίας να συγκροτήσουμε και να ενδυναμώσουμε τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη μαζί με όσες περισσότερες όμορες δυνάμεις γίνεται, μακριά από αγκυλώσεις του παρελθόντος, αλαζονικές συμπεριφορές, φαινόμενα διαφθοράς και κυβερνητισμό. Να βγάλουμε νέους ανθρώπους στο προσκήνιο. Γιατί κακά τα ψέματα σύντροφοι,οι νέοι άνθρωποι που γυρνούν την πλάτη στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, δεν πρόκειται να συγκινηθούν από πρόσωπα, οράματα και προτάγματα του παρελθόντος. Μπορούν να συγκινηθούν μόνο από το αυθεντικό, και συνάμα πειστικό. Αυτό το αυθεντικό πρέπει από τη μια μεριά να συμβολίζει τη ρήξη με το παρελθόν, αλλά από την άλλη να έχει έναν βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα. Δεν θα αρκέσει και να μην έχουμε αυταπάτες μια αλλαγή γραμμής ή μια σειρά νέων ανθρώπων εάν αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν αυθεντικά την κοινωνία και τις αγωνίες της με τη γλώσσα του αύριο, συνεχίζοντας στη λειτουργία μας συμπεριφορές αναιτιολόγητης έπαρσης και αποκλεισμών, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή στις αποφάσεις και χωρίς επίμονη ζύμωση και δουλειά. Κάποτε μπορεί κάτι τέτοιο να αρκούσε, σήμερα όχι μόνο δεν αρκεί αλλά αποτελεί μέγα εμπόδιο στη λήψη σωστών μηνυμάτων από την κοινωνία. Και είναι σίγουρο πως έτσι δεν θα τα καταφέρουμε σύντροφοι, εκτός από κάποιους που ίσως διασώσουν τα πόστα τους και μόνο. Λύσεις χρειάζονται οι πολίτες. Προτάσεις τεκμηριωμένες για τον άνεργο, τον μικρομεσαίο, τον αγρότη, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον ιδιωτικό υπάλληλο θα φέρουν το ΠΑΣΟΚ στη θέση που πραγματικά του αξίζει. Αποτύχαμε να δώσουμε προοπτική στους πολίτες. Aν δε μηδενίσουμε το κοντέρ, αν δεν πούμε από την αρχή τι θέλουμε να κάνουμε και πώς θα το κάνουμε, πιστεύω ότι δε θα μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε τη μεγάλη προοδευτική παράταξη που έχει ανάγκη ο τόπος. Το ΠΑΣΟΚ μπήκε μπροστά στη δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αλλά η γέννα αυτής αργεί. Τις τελευταίες μέρες είχαμε πολύ θετικές εξελίξεις με την ένταξη και του ΚΙΔΗΣΟ, στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Όμως η διαδικασία βαλτώνει και δεν σηματοδοτεί πολλές φορές την υπέρβαση που υποτίθεται συνιστά. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιδιώξει πρώτα απο όλα την ψυχική επανασύνδεση του δημοκρατικού κόσμου. Πρώτα στις καρδιές και μετά στο νού. Στελέχη και μέλη που αποστασιοποιήθηκαν πρέπει μέσα από τα λόγια και τις πράξεις μας να νοιώσουν ξανά τη Δημοκρατική Συμπαράταξη σαν το φυσικό τους πολιτικό σπίτι. Οτι δεν τους καλούμε μόνο σαν συνιστώσες, ή χειροκροτητές αλλά τους δίνουμε το χέρι να παλέψουμε μαζί. Ξέρω πως αυτό ίσως να ακούγεται υπερβολικό, αλλά είναι απολύτως ανθρώπινο. Επιβάλλεται να αποδείξουμε οτι θέλουμε όλες τις υγιείς δυνάμεις μαζί μας. Να καλύψουμε την ψυχική και πολιτική απόσταση που υπάρχει. Να τα θέσουμε όλα από την αρχή και με το σωστό τρόπο. Να προχωρήσουμε σύντομα στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ένα συνέδριο ανοικτό, μαζικό, δημοκρατικό που θα σηματοδοτήσει την αρχή και τη δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα της Δημοκρατικής Παράταξης, με πολιτικό πρόταγμα, ανοιχτή πολιτική λειτουργία με νέες δομές, πρόσωπα ικανά, άφθαρτα, πολιτικά άρτια και με έξωθεν καλή μαρτυρία. Ένας τέτοιος σχηματισμός μπορεί να δημιουργηθεί αν καταλάβουμε οτι όλοι έχουμε θέση και μέλλον σε μια μεγάλη, δυνατή Δημοκρατική Συμπαράταξη, ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα πνιγούμε σε μικρόπνοα παιχνίδια εξουσίας και σίγουρα η κοινωνία θα μας ξεπεράσει.
 ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΡΑΓΓΙΔΗΣ Μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ