Αποκαλυψη
Το Σχέδιο Πυθία και η απέλαση των Ρώσων διπλωματών
Ολα αυτά τα ερωτήματα απασχολούν την εκρηκτική Παύλοβα η οποία βρισκόταν στο
πλευρό του Ρίτσαρντ Μπάρτον στο Κατάσκοπος που Επέστρεφε από το Κρύο. Η Παύλοβα μαζί με δύο άλλες σκληρoτράχηλες Ρωσίδες της KGB έσωσαν τον Κώστα Καραμανλή από την απόπειρα δολοφονίας που σχεδίασε σε βάρος του ο Μιχάλης Καρχιμάκης. Το Σχέδιο Πυθία όπως αποδείχθηκε ήτο ένα ψεκασμένο Σχέδιο-σχεδία.
Ο Γιώργος Παπαχρήστος στη σελίδα του στα ΝΕΑ θα έκανε λόγο για μια άθλια σκευωρία που στήθηκε μέσα στην ΕΥΠ και είχε ως στόχο να στηρίξει το παραμύθι ότι ο Καραμανλής, ο γνωστός Καραμανλής, «έπεσε» διότι οι Δυτικοί και κυρίως οι Αμερικανοί δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την προσέγγιση την οποία υποτίθεται ότι είχε κάνει με τον Πούτιν και τη Ρωσία. Πρόκειται για την περίφημη υπόθεση «Πυθία».
Ζήσαμε χρόνια με το παραμύθι, στη λογική ακολουθία του οποίου αναπτύχθηκε ένα πλήθος θεωριών συνωμοσίας από «ψεκασμένους» και μη, αλλά και από πούρους καραμανλικούς, κεντρικό θέμα των οποίων ήταν ότι ο Καραμανλής δεν συνετρίβη στις εκλογές του 2009, αλλά «έπεσε» προκειμένου η χώρα να οδηγηθεί στα Μνημόνια και να υποδουλωθεί στους κακούς δανειστές.
Σελίδες επί σελίδων γράφτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, βιβλία εκδόθηκαν, βαρυσήμαντες αναλύσεις διατυπώθηκαν και αναπτύχθηκαν, ένας εισαγγελέας έκανε έρευνα επί σειρά ετών και κατέληξε και σε καταφατικό συμπέρασμα ο άνθρωπος (!..), κι όλα αυτά με έναν και μοναδικό στόχο: να παραχαραχθεί η αληθινή ιστορία για το πώς οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία και ποιος ήταν ο κύριος υπεύθυνος – ο Καραμανλής!
Πρόσφατα, ύστερα από εννέα χρόνια και κάτι μήνες, ανώτατος, πιο ανώτατος δεν γίνεται, παράγων της ΕΥΠ, σε μια κλειστού χαρακτήρα ενημέρωση που έκανε σε ορισμένους δημοσιογράφους, αποκάλυψε με έγγραφα ότι η «Πυθία» δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια «φούσκα». Που τη «φούσκωσαν» πολλοί και διάφοροι, προκειμένου να παίξουν παιχνίδια κατασκοπείας ένθεν κακείθεν, και στο πλαίσιο αυτό δεν δίστασαν ακόμη και να παραπλανήσουν τους θεσμούς της πολιτείας, και ειδικά τη Δικαιοσύνη, να αποκρύψουν κρίσιμα ντοκουμέντα, και να αφήσουν να σέρνεται όλα αυτά τα χρόνια ένα ψέμα. Μια κατασκευή. Μια σκευωρία. Ενα ελεεινό παραμύθι.
Και τώρα δυο λόγια για την υπόθεση, μιας και το ξεκίνησα κινηματογραφικά: τον Ιανουάριο του 2009 (12 του μηνός συγκεκριμένα), ο επικεφαλής του κλιμακίου της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη Γ.Κ., εν ενεργεία αστυνομικός διευθυντής, αποστέλλει στα κεντρικά της Υπηρεσίας έγγραφο σύμφωνα με το οποίο «πηγή» με κωδικό ΣΘ13 αναφέρει ότι από αξιωματούχο ρωσικής μυστικής υπηρεσίας έλαβε την πληροφορία ότι υπήρξε «σχέδιο δολοφονίας του (τότε) πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή».
Η Υπηρεσία ψάχνεται, ενημερώνει αρμοδίως τον τότε υπουργό Εσωτερικών (και νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας) Προκόπη Παυλόπουλο, καθώς και το γραφείο του Κώστα Καραμανλή, αλλά δεν βγάζει κάποιο αποτέλεσμα.
Στις 13-3-2009, με την υπ’ αριθμόν 53 αναφορά του, ο επικεφαλής του κλιμακίου Θεσσαλονίκης της ΕΥΠ Γ.Κ. επανέρχεται, ότι καθ’ α τον ενημέρωσε η «πηγή» ΣΘ13, το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή το απέτρεψαν ρώσοι πράκτορες της FSB (είναι η υπηρεσία που διαδέχθηκε τη διαβόητη KGB), οι οποίοι βρίσκονταν, λέει, στην Ελλάδα για να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη επικοινωνία Καραμανλή – Πούτιν από διαρροές προς τρίτες δυνάμεις. Αυτοί οι ρώσοι πράκτορες διαπίστωσαν, υποτίθεται, ότι κατά το διάστημα 20 με 25 Απριλίου 2008 ομάδα περίπου 20 ατόμων παρακολουθούσε στενά τον πρωθυπουργό κατά τις μετακινήσεις του από το σπίτι του στη Ραφήνα μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου. Σε μία από αυτές τις επιχειρήσεις, οι Ρώσοι συνεπλάκησαν, στη Νέα Μάκρη, με κάποια από τα άτομα αυτά, τα οποία όμως διέφυγαν, αφήνοντας στον τόπο της συμπλοκής ένα λευκό βαν, μέσα στο οποίο υπήρχαν οπλισμός, εκρηκτικά, χάρτες και ξηρά τροφή.
Παρότι ουδείς μπήκε από την ΕΥΠ στον κόπο να αναρωτηθεί, «έγινε» μεν η συμπλοκή, εκείνο το έρμο το βαν πού διάολο πήγε, είναι δυνατόν να άνοιξε η γη και να το κατάπιε (εγώ έδωσα κάποτε μια εκδοχή – προσγειώθηκε… Αντόνοφ στη Λεωφόρο Μαραθώνος και το φόρτωσαν!), η ΕΥΠ, η ΕΛ.ΑΣ. και το σύστημα Καραμανλή βολεύτηκαν με την εξήγηση ότι «το πήραν οι Ρώσοι στη Μόσχα για να βρουν στοιχεία».
Αλλά, όπως αποδεικνύεται τώρα, δεν μάσησαν όλοι. Ετσι διατάχθηκε επείγουσα έρευνα εντός ΕΥΠ, το αποτέλεσμα της οποίας περιγράφεται στην υπ’ αριθμόν 509/17-3-2009 αναφορά, την οποία υπογράφει ο τότε διοικητής Ιωάννης Κοραντής. Σύμφωνα με το απόρρητο έως προχθές περιεχόμενο του εγγράφου, η Υπηρεσία δηλώνει ξεκάθαρα προς κάθε κατεύθυνση ότι «δεν ήταν αξιόπιστες οι πληροφορίες της πηγής» από τη Θεσσαλονίκη περί σχεδίου δολοφονίας του πρωθυπουργού. Και πως δεν επιβεβαιώθηκε ούτε η αξιοπιστία, γενικώς, της «πηγής» ΣΘ13!!
Το έγγραφο αυτό, το οποίο διαβιβάστηκε αυθημερόν στον τότε υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, πολιτικό προϊστάμενο εκείνη την εποχή της ΕΥΠ, αλλά και στον ίδιο τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, δεν παραδόθηκε ποτέ στη Δικαιοσύνη, και ειδικότερα στον εισαγγελέα Φούκα, ο οποίος επέμενε να διερευνά ένα σχέδιο δολοφονίας το οποίο ποτέ δεν υπήρξε!!!
Ποιος το απέκρυψε, είναι ένα θέμα. Ενα δεύτερο θέμα είναι γιατί τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Προκόπης Παυλόπουλος άφησαν όλα αυτά τα χρόνια να σέρνεται μια σκευωρία και δεν ενημέρωσαν τον εισαγγελέα, ο οποίος έβγαλε και πόρισμα για την «Πυθία» (!!!), περί της υπάρξεως του συγκεκριμένου εγγράφου, το οποίο αποδεικνύει ότι όλο αυτό ήταν ένα στημένο πράγμα.
Φυσικά υπάρχουν και άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα τι έγινε με τον διοικητή της ΕΥΠ Θεσσαλονίκης, ο οποίος ερχόταν σε επαφή με την υποτιθέμενη «πηγή» ΣΘ13. Και βέβαια ποια είναι η σχέση της «Πυθίας» με το κράτος εν κράτει που είχαν στήσει για πολλά χρόνια εντός της ΕΥΠ συγκεκριμένα πρόσωπα της Υπηρεσίας προς ίδιον όφελος.
Ο ανώτατος παράγων που ξεσκέπασε – με παρρησία, πρέπει να ομολογήσω – τη συνωμοσία ανέφερε ότι μεταγενέστερα ο ίδιος ενημέρωσε τον Καραμανλή περί της υπάρξεως του εγγράφου, στην ελάχιστη πιθανότητα να μην είχε λάβει γνώση την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Και πάλι όμως σιωπή.
Θέλω να ελπίζω ότι θα το κάνει τώρα που αποκαλύφθηκαν όλα. Η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός…
Στο μεταξύ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Καθημερινής που αποκάλυψε την υπόθεση της απέλασης των δύο Ρώσων διπλωματών άμεση ήταν η απάντηση της ρωσικής πλευράς.
Όπως ανακοίνωσε το ρωσικό πρακτορείο Interfax, το οποίο επικαλείται το Reuters, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι «θα υπάρξει απάντηση στην απέλαση από την Ελλάδα των Ρώσων διπλωματών με τον ίδιο τρόπο».
Την ίδια ώρα το πρακτορείο RIA επικαλούμενο τις δηλώσεις του βουλευτή Αντρέι Κλιμόφ ανέφερε ότι η Μόσχα θα προχωρήσει στην απέλαση δύο Ελλήνων διπλωματών.
Σύμφωνα με πληροφορίες από υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, τα μέτρα που λαμβάνονται από την Αθήνα αποτελούν απάντηση σε παράνομες ενέργειες εντός της ελληνικής επικράτειας, οι οποίες συνιστούν παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας.
Ανάμεσα στις κατηγορίες που απευθύνει η Αθήνα προς τους διπλωμάτες είναι οι απόπειρες αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού κρατικών λειτουργών. Η συγκεκριμένη υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια μια υπόγεια ένταση που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα σε Αθήνα και Μόσχα, τα τελευταία δύο χρόνια, για λόγους οι οποίοι συνδέονται και με το γενικότερο περιβάλλον ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Αθήνα έχει ήδη αποφασίσει και δώσει εντολή για την άμεση απέλαση δύο ατόμων –ο ένας είναι το στέλεχος της ρωσικής πρεσβείας Βίκτορ Γιάκοβλεφ– και την απαγόρευση νέας εισόδου στη χώρα για δύο ακόμα, οι οποίοι εμπλέκονται σε σωρεία ενεργειών, μεταξύ των οποίων πληροφοριακής δραστηριότητας (ο διπλωματικός όρος για την αλίευση και διακίνηση πληροφοριών) εις βάρος της Ελλάδας.
Την απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και την απαγόρευση εισόδου στην
Ελλάδα άλλων δύο για παράνομες ενέργειες κατά της εθνικής ασφάλειας
αποκαλύπτει σήμερα η «Κ». Σύμφωνα με πληροφορίες από υψηλόβαθμες
διπλωματικές πηγές, τα μέτρα που λαμβάνονται από την Αθήνα αποτελούν
απάντηση σε παράνομες ενέργειες εντός της ελληνικής επικράτειας, οι
οποίες συνιστούν παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας.
Ανάμεσα στις κατηγορίες που απευθύνει η Αθήνα προς τους διπλωμάτες είναι
οι απόπειρες αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού
κρατικών λειτουργών. Η συγκεκριμένη υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια μια
υπόγεια ένταση που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα σε Αθήνα και Μόσχα, τα
τελευταία δύο χρόνια, για λόγους οι οποίοι συνδέονται και με το
γενικότερο περιβάλλον ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Αθήνα έχει ήδη αποφασίσει και δώσει εντολή για την άμεση απέλαση δύο ατόμων –ο ένας είναι το στέλεχος της ρωσικής πρεσβείας Βίκτορ Γιάκοβλεφ– και την απαγόρευση νέας εισόδου στη χώρα για δύο ακόμα, οι οποίοι εμπλέκονται σε σωρεία ενεργειών, μεταξύ των οποίων πληροφοριακής δραστηριότητας (ο διπλωματικός όρος για την αλίευση και διακίνηση πληροφοριών) εις βάρος της Ελλάδας. Η πρωτοβουλία της Αθήνας δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία», αλλά έρχεται ως απάντηση μετά μια σειρά από συντονισμένες κινήσεις προσπάθειας επέκτασης της ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα. Διπλωματικές πηγές εντάσσουν σε αυτές τη δραστηριότητα διαφόρων κύκλων ρωσικών συμφερόντων, όπως η Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Eνωση. Η αντίδραση της Αθήνας αποτελεί, μεταξύ άλλων, ένα μήνυμα προς τη Μόσχα και για όλες αυτές τις δραστηριότητες.
Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η Ελλάδα, όπως διαχρονικά έπραττε, εξακολουθεί να επιθυμεί τη διατήρηση καλών σχέσεων με τη Ρωσία, να προωθεί τη φιλία των δύο λαών, τη συνεργασία των κυβερνήσεών τους και την φορέων της κοινωνίας των πολιτών εκατέρωθεν. Ωστόσο, όπως έλεγαν, αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει στη βάση της ισοτιμίας και με προϋπόθεση τον αμοιβαίο σεβασμό στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία των δύο χωρών μας.
Τονίζουν ακόμη ότι η Αθήνα ήταν πάντα ιδιαίτερα προσεκτική στον τρόπο διαχείρισης των ελληνορωσικών σχέσεων, φέρνοντας το παράδειγμα της υπόθεσης Σκριπάλ. Τότε, η Ελλάδα απέφυγε να ακολουθήσει το παράδειγμα των υπολοίπων δυτικών κρατών που απέλασαν Ρώσους διπλωμάτες, κάτι που είχε χαιρετιστεί από τη ρωσική πολιτική ηγεσία. Επίσης, κατά τις ίδιες διπλωματικές πηγές, παρά την προσπάθεια της Αθήνας να διατηρήσει τις σχέσεις με τη Μόσχα σε ένα καλό επίπεδο, το τελευταίο χρονικό διάστημα, διάφοροι «μηχανισμοί» που συνδέονται με τα ρωσικά συμφέροντα στην Ελλάδα προσπαθούν να αναμειχθούν στα εσωτερικά της χώρας.
Πρόσθεταν ότι διά της παροχής υλικών και χρηματικών κινήτρων επιχειρούν να επηρεάσουν δήμους και μητροπολίτες, αλλά και να αποκτήσουν επιρροή στο Αγιον Ορος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος. Ακόμη κατεγράφη απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, η οποία, κατά τις ίδιες πληροφορίες, απέτυχε.
Σύμφωνα με υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, οι συγκεκριμένες ενέργειες υπονομεύουν τη φιλία των δύο λαών και την εικόνα της Ρωσίας στην Ελλάδα, καθώς εντάσσονται στο πλαίσιο συστηματικής προσπάθειας παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου. Επί τούτου, αναφέρεται ως παράδειγμα η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονοματολογικής διαφοράς με την ΠΓΔΜ.
Διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι η απόφαση της Αθήνας συνδέεται αποκλειστικά με τη δράση των συγκεκριμένων τεσσάρων ατόμων και όχι με τη γενικότερη καλή διάθεση της Ελλάδας έναντι της Ρωσίας, υπογραμμίζοντας πως, με δεδομένο ότι οι συγκεκριμένοι τέσσερις Ρώσοι πολίτες προκάλεσαν πλήγματα στις –γενικά– καλές ελληνορωσικές σχέσεις, οποιεσδήποτε «απαντητικές» αντιδράσεις εκ μέρους της ρωσικής πλευράς θα είναι «στείρες» και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω υποτροπή. Κατέληγαν, μάλιστα, λέγοντας ότι κανένα μέλος των διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ελλάδας στη Ρωσία δεν έχει κινηθεί εκτός των πλαισίων των καθηκόντων του. Αντιθέτως, όλοι ανεξαιρέτως ασκούν τα καθήκοντά τους αυστηρά στο πλαίσιο της αποστολής τους στη Ρωσία.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Αθήνα έχει ήδη αποφασίσει και δώσει εντολή για την άμεση απέλαση δύο ατόμων –ο ένας είναι το στέλεχος της ρωσικής πρεσβείας Βίκτορ Γιάκοβλεφ– και την απαγόρευση νέας εισόδου στη χώρα για δύο ακόμα, οι οποίοι εμπλέκονται σε σωρεία ενεργειών, μεταξύ των οποίων πληροφοριακής δραστηριότητας (ο διπλωματικός όρος για την αλίευση και διακίνηση πληροφοριών) εις βάρος της Ελλάδας. Η πρωτοβουλία της Αθήνας δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία», αλλά έρχεται ως απάντηση μετά μια σειρά από συντονισμένες κινήσεις προσπάθειας επέκτασης της ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα. Διπλωματικές πηγές εντάσσουν σε αυτές τη δραστηριότητα διαφόρων κύκλων ρωσικών συμφερόντων, όπως η Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Eνωση. Η αντίδραση της Αθήνας αποτελεί, μεταξύ άλλων, ένα μήνυμα προς τη Μόσχα και για όλες αυτές τις δραστηριότητες.
Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η Ελλάδα, όπως διαχρονικά έπραττε, εξακολουθεί να επιθυμεί τη διατήρηση καλών σχέσεων με τη Ρωσία, να προωθεί τη φιλία των δύο λαών, τη συνεργασία των κυβερνήσεών τους και την φορέων της κοινωνίας των πολιτών εκατέρωθεν. Ωστόσο, όπως έλεγαν, αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει στη βάση της ισοτιμίας και με προϋπόθεση τον αμοιβαίο σεβασμό στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία των δύο χωρών μας.
Τονίζουν ακόμη ότι η Αθήνα ήταν πάντα ιδιαίτερα προσεκτική στον τρόπο διαχείρισης των ελληνορωσικών σχέσεων, φέρνοντας το παράδειγμα της υπόθεσης Σκριπάλ. Τότε, η Ελλάδα απέφυγε να ακολουθήσει το παράδειγμα των υπολοίπων δυτικών κρατών που απέλασαν Ρώσους διπλωμάτες, κάτι που είχε χαιρετιστεί από τη ρωσική πολιτική ηγεσία. Επίσης, κατά τις ίδιες διπλωματικές πηγές, παρά την προσπάθεια της Αθήνας να διατηρήσει τις σχέσεις με τη Μόσχα σε ένα καλό επίπεδο, το τελευταίο χρονικό διάστημα, διάφοροι «μηχανισμοί» που συνδέονται με τα ρωσικά συμφέροντα στην Ελλάδα προσπαθούν να αναμειχθούν στα εσωτερικά της χώρας.
Πρόσθεταν ότι διά της παροχής υλικών και χρηματικών κινήτρων επιχειρούν να επηρεάσουν δήμους και μητροπολίτες, αλλά και να αποκτήσουν επιρροή στο Αγιον Ορος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος. Ακόμη κατεγράφη απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, η οποία, κατά τις ίδιες πληροφορίες, απέτυχε.
Σύμφωνα με υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, οι συγκεκριμένες ενέργειες υπονομεύουν τη φιλία των δύο λαών και την εικόνα της Ρωσίας στην Ελλάδα, καθώς εντάσσονται στο πλαίσιο συστηματικής προσπάθειας παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου. Επί τούτου, αναφέρεται ως παράδειγμα η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονοματολογικής διαφοράς με την ΠΓΔΜ.
Διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι η απόφαση της Αθήνας συνδέεται αποκλειστικά με τη δράση των συγκεκριμένων τεσσάρων ατόμων και όχι με τη γενικότερη καλή διάθεση της Ελλάδας έναντι της Ρωσίας, υπογραμμίζοντας πως, με δεδομένο ότι οι συγκεκριμένοι τέσσερις Ρώσοι πολίτες προκάλεσαν πλήγματα στις –γενικά– καλές ελληνορωσικές σχέσεις, οποιεσδήποτε «απαντητικές» αντιδράσεις εκ μέρους της ρωσικής πλευράς θα είναι «στείρες» και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω υποτροπή. Κατέληγαν, μάλιστα, λέγοντας ότι κανένα μέλος των διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ελλάδας στη Ρωσία δεν έχει κινηθεί εκτός των πλαισίων των καθηκόντων του. Αντιθέτως, όλοι ανεξαιρέτως ασκούν τα καθήκοντά τους αυστηρά στο πλαίσιο της αποστολής τους στη Ρωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου